Του Μαρμάρ’ είναι ένας ασβεστολιθικός βράχος, βουτηγμένος μέσα στην άγρια
και πυκνή βλάστηση, που δεσπόζει στην περιοχή του Καμ’τσάδου και προσφέρει μια
από τιςωραιότερες θέες της Αγιάσου και των γύρων βουνών. Οι σφιχτοδεμένοι
πρίνοι και τα διντρίτ’κα μόλις και μετά βίας αφήνουν γυμνή μια φαλακρή πατέλα
απ’ όπου η ματιά ξαπλώνεται στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα και απολαμβάνει την
αχόρταγη ομορφιά του φυσικού τοπίου. Στα βορειοανατολικά το χωριό της
Μεγαλόχαρης κουρνιάζει μέσα στην ασφαλή φωλιά που δημιουργούν ο Μαυριώτης, του
Σαμουήλ τα Ράχτα, το Μπιζάνι, οι Πόλες κι η Περασιά. Στο βάθος τα καταπράσινα
βουνά της ανατολικής Λέσβου, καθώς σμίγουν με τον ορίζοντα, αποχρωματίζονται
και βάφονται με το ανοιχτό κυανό και το απαλό ιώδες του ουρανού. Στρέφοντας το
βλέμμα προς τ’ αριστερά με κατεύθυνση βόρεια – βορειοδυτικά, σαν σκαλοπάτια
μιας κλίμακας που ανυψώνεται στους αιθέρες, πυργώνουν διαδοχικά το ανάστημά
τους το πευκόφυτο Καστέλι, ο ρουμανιασμένος Ροδίτης και ο βιγλάτορας Όλυμπος. Η
θέα του βουνού από το Μαρμάρ’ είναι μαγευτική. Το πηχτό πράσινο της άγριας
δασικής βλάστησης εναλλάσσεται με το αρρενωπό γκρίζο του βράχου. Κάτω από τον
Άγλια ξεμυτίζουν δυο όρθιοι κοφτοί βράχοι, φαντάζοντας σαν κορυφές παγόβουνων
που αναδύονται μέσα από την πράσινη θάλασσα. Στα ριζά τους χάσκει η ανήλια
ρεματιά που οδηγεί από το αλσύλλιο με τις λεύκες, όπου βρίσκεται η νερομάνα που
υδροδοτεί το Καστέλι, στις Αμπουλάδες. Νότια ο ξεπουπουλιασμένος ακόμα
καστανιώνας ντύνει τα βουνά, που τρέφουν τα καρποφόρα περβόλια που ανέθρεψαν
γενιές και γενιές Αγιασωτών. Ανατολικά – νοτιοανατολικά απλώνεται ο
πευκοντυμένος όγκος της Καλαθούς. Δίπλα από τον αγροτικό δρόμο ανηφορίζει το
μονοπάτι που έρχεται από το Φολίδι και συναντά λίγο πιο πάνω το άλλο μονοπάτι
που φιδοσέρνεται από την Πατσαβούρα. Αγαπημένες περιπατητικές διαδρομές των
φυσιολατρών.
Όμως, αφού γευτήκαμε τις φυσικές καλλονές, επιστρέψαμε στη βίλα του Χρύσανθου
για να προετοιμάσουμε το χώρο που θα υποδεχτεί εντός των επόμενων ημερών τη
μεγάλη εξόρμηση της παλιοπαρέας, που θα συνοδευτεί με τις απαραίτητες
γαστριμαργικές σπονδές στην αναστημένη Φύση... Παράλληλα, με τη χρήση ενός
κασμά και μιας τσάπας, σκάψαμε μια πεζούλα για να φυτέψουμε πατάτες. Και ως
συνήθως, το μεθεόρτιο ήταν ένα ουζάκι με επίλεκτα μεζεδάκια που μας ετοίμασε ο
φιλόξενος οικοδεσπότης…
 |
| Η Αγιάσος από το Μαρμάρ' |
 |
| Η Καλαθού |
 |
Καθώς ανηφορίζεις το μονοπάτι δεξιά σου
και μέσα από τα φυλλώματα προβάλλει ο Όλυμπος |
 |
Μια παπαρούνα στιγματίζει
το γρασίδι με την άλικη ομορφιά της! |
 |
| Ο Καστανιώνας |
 |
| Ο ορεινός όγκος του λεσβιακού Ολύμπου |
 |
Πεσμένος κορμός στο μονοπάτι.
Ο κισσός τον έχει τυλίξει ασφυκτικά |
 |
Το αλσύλλιο με τις λεύκες όπου βρίσκεται η πηγή
νερού που υδροδοτεί το Καστέλι |
 |
| Το Καστέλι και οι Αμπουλάδες |
κείμενο - φωτογραφίες κύριου Παναγιώτη Κουτσκουδή
